Мақалада әдеби сынның табиғаты, оның ғылыми және көркемдік ойлау жүйесімен байланысы жан-жақты талданады. Автор әдеби сынның мәнін тек эстетикалық әсер мен эмоцияға емес, сонымен бірге ғылыми-зерттеу логикасына негізделетін интеллектуалдық әрекет ретінде сипаттайды. Әдеби сын – формалдық және диалектикалық логиканың қағидаларына сүйене отырып, көркем шығарманы талдау арқылы шындықты тануға бағытталған ой әрекеті екені айқындалады. Сонымен қатар, сыншының міндеті жазушының дара шығармашылық ерекшелігін ашып, объективті талдау жасау екені атап өтіледі. Мақалада әдеби сынның дәлелшілдік, ойжоталық және эстетикалық сипаттары ашылып, олардың өзара байланысы мен әдеби сынның ғылыми дәрежесін айқындайтын басты факторлар көрсетіледі. Автор әдеби сынның ғылымилығы мен көркемдік ойды ұштастыру ерекшелігін Қытай қазақ әдебиетінің мысалында дәлелдейді.